Mity greckie przekazały nam, że sam władca bogów olimpijskich Zeus wśród rozlicznych przygód miłosnych miał inspirowane erotycznie zauroczenie pięknym Ganimedesem. Miał być on synem króla Trosa (od którego imienia wywodzi się nazwa Troi) i najpiękniejszym młodzieńcem na ziemi. Zamieniając się uprzednio w orła, Zeus porwał młodzieńca z równiny trojańskiej na Olimpi uczynił swoim kochankiem i nieśmiertelnym podczaszym bogów[6]. Wątek ten pojawia się w Iliadzie (XX.231-235), w O bogach Apollodorosa (III.12.2) w Eneidzie (V.252) Wergiliusza i Przemianach (X.155) Owidiusza.

Platon w Fajdrosie (79) podpierał mitem o Ganimedesie własne uczucia, jakie żywił wobec swoich uczniów, jednak już w Prawach (I.8) potępiał homoseksualizm jako niezgodny z naturą i dyskredytował mit jako czysty wymysł. Do homoseksualnej relacji Zeusa i Ganimedesa wielokrotnie nawiązywali, nierzadko w bardzo jednoznaczny sposób, Rzymianie – Marcjalis (m.in. w epigramach II 43 i IX 36) oraz Juwenalis. Wśród współcześniejszych twórców można wspomnieć wymienionych na wstępie Goethego i Kawafisa.