Pięknym młodzieńcem, który oczarował boga, miał być również Hiacynt (Hiakintos), spartański książę, w którym zakochał się Apollo. Bóg tak go sobie upodobał, że nauczał młodzieńca strzelania z łuku oraz grania na cytrze. Miłość zakończyła się tragicznie, gdy oblubieniec zginął raniony przez boga przez przypadek dyskiem. Według innej wersji to Zefir, zazdrosny o chłopca, skierował lot dysku tak, aby trafił go śmiertelnie w głowę.

Według jeszcze innych przekazów w Hiacyncie zakochał się wcześniej poeta Tamyris, który miał być według mitu pierwszym mężczyzną, który zalecał się do osoby tej samej płci. Rywalizował z Apollem o wdzięki Hiacynta i przechwalał się przy tym, że potrafi piękniej śpiewać niż same muzy. Apollo złośliwie doniósł o tym muzom, które pozbawiły poetę głosu, wzroku i umiejętności gry na harfie. Różne wersje tej opowieści znamy z Iliady (II.595-600), Rozmowy bogów Lukiana (14), Wędrówek po Helladzie Pauzaniasza (księga III.1.3) i O bogach Apollodorosa (1.3.3).